Urodziła się w Białej 13 lipca 1924 roku. W Bielsku-Białej mieszka do dzisiaj.

Pochodzi z artystycznej rodziny. Ojciec (Władysław) był dyrygentem, mama występowała i reżyserowała w amatorskim teatrze. Nic dziwnego, że młoda Maria grała w teatrze, uczęszczała do szkoły baletowej. Muzyczny debiut przypadł na sylwestrowy wieczór 1949 roku. Pierwszym stałym "angażem" była niedzielna audycja Radia Katowice "Melodie Świata".

Jej "nadwornym" kompozytorem i współtwórcą sukcesów był Jerzy Harald. Od roku 1956

współpracowała z kabaretem literatów Wagabunda. Ma  na swoim koncie występy na festiwalach w Sopocie i Opolu.

W jej dorobku artystycznym znajduje się ponad 1500 piosenek. W 1994 roku uchwałą Rady Miejskiej w Bielsku-Białej, Maria Koterbska została wpisana do „Księgi Zasłużonych dla Bielska-Białej”.

(...) "Była pierwszą, która odważyła się niegdyś przełamać «dziarski» styl odtwórczy, lansując piosenkę intymną, nieraz nawet półpoetycką lub satyryczną", pisał Lucjan Kydryński. No właśnie, bo – i tutaj kolejny paradoks – choć przyznawała, że swing był jej życiem, "a Ella Fitzgerald i Frank Sinatra – chlebem powszednim", jej repertuar i zdolności interpretacyjne były szalenie bogate. Śpiewała piosenki kreślone przez Osiecką, Przyborę, Młynarskiego. Przez lata była gwiazdą słynnego literacko-artystycznego kabaretu Wagabunda, współpracowała z największymi orkiestrami i kompozytorami w kraju. Spływały do niej lukratywne propozycje z Zachodu, ale piosenkarka, przywiązana w równym stopniu do rodzinnego Bielska, jak do krajowej publiczności, nigdy owym ofertom nie uległa. Za tę wierność sobie i za oddanie polskim słuchaczom ci odwdzięczali się przez długie lata – żarliwie wielbiąc artystkę i jej szlagiery.

/Maria Padoł - "Piosenkarki PRL-u"/

DYSKOGRAFIA:

1960 – Maria Koterbska śpiewa wesołe piosenki

1960 – Ulubione przeboje

1960 – Ulubione piosenki

1967 – Nie mówmy, że to miłość

1972 – Maria Koterbska

1974 – Jubileusz

1980 – Maria Koterbska

1990 – Życie zdarza się raz

2010 – 40 Piosenek Marii Koterbskiej